زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اباحه‌ی محض





اباحه‌ی محض، یکی از اسامی اباحه تکلیفی است.


۱ - تعریف اباحه مَحض



اذن در تصرف بدون تملیک، اباحه مَحض گفته می‌شود./ اباحه تکلیفی.
از اباحه به معنای اول به اباحه خالص، اباحه صرف، اباحه مجرّد یا مجرّد از ملک نیز تعبیر شده است.

۲ - فایده و مثال



اباحه محض مفید ملک نیست و تنها مجوّز تصرف است که با اذن صریح یا قراین و شواهد حالی حاصل می‌شود، مانند غذایی که میزبان جلوی میهمان می‌گذارد؛ همچنین اباحه محض لزوم‌آور نیست؛ بنابر این مالک پس از اباحه می‌تواند رجوع کند.
در معاطات گرچه اختلافات بسیاری وجود دارد؛ ولی برخی، ظهور کلام مشهور را در این دانسته‌اند که معاطات مفید اباحه محض است.


۳ - پانویس


 
۱. مسالک الافهام ج۳، ص ۱۴۸.    
۲. العروة (الإجارة) ص ۴۶۰.    
۳. مصباح الفقاهة ج۲، ص ۸۶.    
۴. العناوین ج۲، ص ۱۱۷.    
۵. بلغة الفقیه ج۲، ص ۶۶.    
۶. جواهر الکلام ج۲۲، ص ۲۱۴.    
۷. جواهر الکلام ج۲۲، ص ۲۱۴.    
۸. مسالک‌الافهام ج۱۰، ص ۶۰.    
۹. العناوین ج۲، ص ۱۱۷.    


۴ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص ۲۲۵.    


رده‌های این صفحه : اباحه تصرف | فقه | معاملات




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.